Thailand

น่าจะเป็นบล็อกที่ชื่อสั้นที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา แต่ก็น่าจะสื่อความหมายได้ครบถ้วน เพราะคนรุ่นหลังอย่างเรามักเรียกชื่อท่านว่า "ป." เฉยๆ ไม่ใช่ "แปลก" หรือ "ป.พิบูลสงคราม" (ยศจอมพลนั่นไม่นับ)

ท่ามกลางกระแสนิยมประชาธิปไตยในรอบหลายปีที่ผ่านมา สิ่งที่เห็นชัดเจนมากคือการนำ "คณะราษฎร" กลับมาศึกษาอีกครั้ง โดยมี "ปรีดี" เป็นแกนกลางในฐานะนักคิด นักทฤษฎีคนสำคัญที่รักสงบ นิยมสันติ และมีผลงานเป็นที่ประจักษ์จากการกู้ชาติในช่วงเสรีไท

ในขณะที่ฝั่งของจอมพล ป.พิบูลสงคราม แกนนำคณะราษฎรอีกปีกหนึ่ง กลับไม่ถูกพูดถึงมากนัก อาจเป็นเพราะภาพลักษณ์ของ จอมพล ป. ที่ถูกมองไปในทางผู้นำเผด็จการ ผู้ทำลายอัตลักษณ์ของสยามเดิม และที่เลวร้ายที่สุดคงเป็น "ผู้ยอมสยบให้ญี่ปุ่น" ซึ่งแพ้สงครามในเวลาต่อมา

อย่างไรก็ตาม ช่วงหลังๆ มานี้เราเริ่มเห็น จอมพล ป. ถูกนำมาตีความใหม่ (reinterpret) มากขึ้น และนิตยสาร "สารคดี" เล่มล่าสุดฉบับเดือน มิ.ย. 57 (เปลี่ยนแปลงการปกครอง!) ก็มีสกู๊ปเรื่อง จอมพล ป. พอดี

8 years ago

พยายามจะทำความเข้าใจกับปรากฏการณ์ "นักท่องเที่ยวจีนบุกเชียงใหม่" หลักฐานทุกสายชี้ไปที่หนัง Lost in Thailand เลยต้องหามาดูสักหน่อย

สรุปคือ มันเป็นหนังตลกแบบเจ็บตัว บู๊เล็กน้อย ดูแล้วรู้สึกว่าเนื้อเรื่องและมุขค่อนข้างธรรมดา (ดูพากย์ไทยนะครับ เสียงต้นฉบับอาจตลกกว่าเพราะมุขเฉพาะภาษาด้วย) ยังงงๆ ว่ามันทำรายได้ทะลุพันล้านหยวนได้อย่างไร

โปรโมทมาหลายที่แล้ว ยังไม่ได้เขียนลงบล็อกตัวเอง ก็เอาสักหน่อยครับ

Woontua Keyboard เกิดจากว่า คีย์บอร์ดภาษาอังกฤษของ Jelly Bean นั้นดีมาก ในขณะที่คีย์ภาษาไทยเข้าขั้นเลวร้าย (ใครทำวะเนี่ย) โชคดีที่ Android เปิดซอร์ส เราไม่พอใจก็ไม่ต้องเอาแต่พร่ำเพ้อ มาแก้ปัญหาด้วยตัวเองได้

ผมเลยเอาซอร์สโค้ดของ Jelly Bean Keyboard มาปรับแก้ เปลี่ยนเลย์เอาท์ภาษาไทยให้เป็นมาตรฐานมากขึ้น (ยังไม่ตรงกับคีย์บอร์ดปกติ 100% ด้วยข้อจำกัดเรื่องพื้นที่) อยู่ในขั้นพอพิมพ์ได้บนมือถือ ยังไม่มีฟีเจอร์อื่นใดรวมไปถึง suggestion/spelling ที่ดูจะยากเกินไป (อาจทำในอนาคตถ้ามีเวลา)

ใช้ได้กับ Android 4.1 ขึ้นไปเท่านั้น ใครมี Jelly Bean ใช้ (ซึ่งตอนนี้ก็คงไม่เยอะนัก) ไปโหลดมากันเองจาก Play Store ตามลิงก์ข้างต้น

ช่วงหลังๆ ผมหันมาสนใจประวัติศาสตร์ไทยยุคใหม่ (ที่ไม่ได้สอนกันเท่าไรนักในชั้นเรียนภาคบังคับ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม)

มาศึกษาช่วงแรกๆ แล้วพบว่ามันโคตรซับซ้อน ตัวละครเยอะ ฝักฝ่ายเยอะ (แถมหักหลังกันไปมา เปลี่ยนฝ่ายกันไปมา) กว่าจะทำความเข้าใจได้ก็ต้องใช้เวลาไม่น้อย

จากความเข้าใจของผมเอง เหตุการณ์สำคัญๆ ที่เป็น "จุดเปลี่ยน" จริงๆ ของประเทศ นับจาก 2475 เป็นต้นมา ได้แก่

มีมิตรสหายส่งมาให้ดู เป็น MV สงกรานต์ที่ตัดต่อโดยทีมของ "เรื่องเล่าเช้านี้" (ไม่มีข้อมูลวันออกอากาศ น่าจะเป็น 16 เม.ย. 55 จดไว้เป็น record สักหน่อย)

ผมดูแล้วพบว่า โคตรชอบเลยครับ เพราะมันก็สะท้อน what is actually happening ของประเทศไทยได้เป็นอย่างดี ทำลายสิ่งที่เป็น pretending "ความเป็นไทย" ลงไปได้อย่างราบคาบ คล้ายๆ กับคลิปเปิดนมสีลมปีที่แล้ว แต่อันนี้ให้ภาพมุมกว้างที่ดีกว่า

คิดเรื่องนี้มาสักพักแล้ว เผอิญมาเจอบทความ Why Google isn’t worried about Android revenue วิเคราะห์ได้ค่อนข้างตรงกับที่คิด เลยเอามาเขียนบล็อกหน่อย

เท่าที่ติดตามวงการมือถือมา โดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่าพัฒนาการของมือถือในแนวดิ่ง (vertical development) จำพวกว่าซีพียูเร็ว จอสวย การ์ดจอดี กล้องเทพ ฯลฯ ยังเป็นเรื่องที่ตัวผมเองสนใจอยู่ เพียงแต่มันไม่ได้น่าตื่นเต้นเหมือนช่วง 2-3 ปีก่อนที่มันพัฒนากันพรวดๆ อีกแล้ว

ผมยังอยากได้มือถือเจ๋งๆ ฟีเจอร์เด็ดๆ ใช้เป็นเครื่องส่วนตัวอยู่ เพียงแต่ถ้าเราถามว่า ฟีเจอร์มันดีกว่านี้ขึ้นไปอีกแล้วมันจะช่วยโลกแค่ไหน คำตอบก็คงเป็นว่าไม่เยอะเท่าไรหรอก

เจอโฆษณานี้แปะอยู่ข้างรถไฟฟ้า เลยรู้สึกว่า อืม เว็บรีวิวร้านอาหาร-สถานที่ในเมืองไทยนี่มันก็เยอะเหมือนกันนะ

ที่รู้จักและนึกออก - แนวพวก user-generated content

เพื่อนจากไต้หวันมาเที่ยว วันนี้เลยไปเยี่ยม นั่งกินข้าวและคุยกันนิดหน่อย ได้รู้มุมมองต่อเมืองไทยในฐานะ "นักท่องเที่ยวชาวไต้หวัน" ดังนี้