Book

ซื้อหนังสือ "สู่ฟ้าเสวยสวรรค์" ของมติชน ซึ่งเกี่ยวกับรายละเอียดเบื้องหลังการสร้างพระเมรุมาศ ของ ร.9 มา และนำข้อมูลบางอย่างในหนังสือไปโพสต์ใน Facebook / Twitter และได้รับความสนใจล้นหลาม (โดยเฉพาะใน Twitter วันที่ 26 ตค. 60 ที่มีพระราชพิธี) เลยมาจดเก็บไว้ในบล็อกหน่อย

เมื่อเดือนมิถุนายน 2560 มีโอกาสได้ไปพูดงาน "สามก๊ก Live Talk" กับทางมติชนและ BEC เลยได้เพื่อนใหม่มากมาย หนึ่งในนั้นคือ__คุณอ๋อง นิธิพันธ์ วิประวิทย์__ สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ราชวงศ์จีน คุณอ๋องโด่งดังมาจากเพจ Ong China และเป็นผู้แปลคลิป "อี้จงเทียนพิเคราะห์สามก๊ก" ซึ่งเป็นรายการทีวีของจีน ที่วิเคราะห์วิจารณ์สามก๊กแบบเจาะลึก เนื่องจากคุณอ๋องเคยอยู่ที่เมืองจีนมาก่อน เลยเห็นโอกาสในการนำเนื้อหาส่วนนี้มาฝากแฟนๆ สามก๊กในไทย จนทำให้ผู้แปลคือตัวคุณอ๋องเอง โด่งดังขึ้นมา คุณอ๋องยังมีคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ ชื่อว่า __มองตะเกียบ เห็นป่าไผ่__ เป็นการเล่าเกร็ดต่างๆ ในประวัติศาสตร์จีน และได้รวมเล่มเป็นห

เข้าโหมดเขียนบล็อกเดือนละ 1 ตอน หนังสือเล่มนี้อ่านจบมาได้สักพักแล้ว ไม่รู้จะไปเขียนลงที่ไหนดี เอาที่นี่ล่ะกัน __ยุคมืดของประวัติศาสตร์ไทย: หลังบายน พุทธเถรวาท การเข้ามาของคนไท__ เป็นหนังสือรวมบทความเชิงวิชาการจากนักวิชาการประวัติศาสตร์หลายคน โดยมี อ.พิพัฒน์ กระแจะจันทร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นบรรณาธิการ หนังสือเล่มนี้จับเอาช่วงเวลาประมาณ 150 ปี พ.ศ. 1760-1900 ซึ่งเป็นรอยต่อระหว่างปลายยุคขอม (นครวัด-นครธม) ก่อนเข้าสู่อาณาจักรของคนไทในพื้นที่ของประเทศไทยปัจจุบัน (พวกสุโขทัย/ล้านนา, ส่วนกรุงศรีอยุธยา ตั้งปี พ.ศ.

__ติโต__ เป็นพระราชนิพนธ์แปลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (เป็น 1 ใน 2 เล่มที่ทรงแปล อีกเล่มคือนายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ) เป็นเรื่องของ__โจซิป โบรซ ติโต__ ([Josip Broz Tito](https://en.wikipedia.org/wiki/Josip_Broz_Tito)) ประธานาธิบดีผู้สร้างชาติยูโกสลาเวียช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง หนังสือไม่ยาวนัก มีแผนที่และภาพประกอบสวยงาม ในหลวงแปลจากหนังสือเรื่อง Tito ของ Phyllis Auty ตอนนี้ฉบับแปลยังมีขายอยู่ที่ร้านนายอินทร์ ราคา 250 บาท (ปกแข็งอย่างดี) เราอาจคุ้นเคยชื่อ "ยูโกสลาเวีย" ([Yugoslavia](https://en.wikipedia.org/wiki/Yugoslavia)) จากสงครามช่วงยุค 90s กันมาบ้าง แต่ถ้าถามว่าประเทศยูโกสลาเวีย

หนังสือเล่มอวสานของตำนาน The Hunger Games สามารถสรุปได้ว่าเป็น "ความเวิ่นเว้อของแคตนิส ภาคสมบูรณ์" ประโยคที่ define moment ของหนังสืออยู่ในหน้าแรกๆ > กระนั้น ฉันก็ยังเกลียดพวกเขา แต่ตอนนี้ฉันก็เกลียดแทบทุกคนอยู่แล้ว และเกลียดตัวเองมากกว่าใครๆ ความเวิ่นเว้อกำลังดีของแคตนิสในเล่มแรก กลายมาเป็นความน่ารำคาญในเล่มสอง และพอมาถึงเล่มสาม เธอก็วิวัฒนาการเต็มขั้นกลายเป็นสุดยอดแห่งความน่ารำคาญ เนื้อหาทั้งเล่มที่ควรจะเป็นเรื่องการลุกฮือขึ้นของฝ่ายกบฎต่อแคปปิตอล กลายเป็นความเอาแต่ใจของวัยฮอร์โมน ที่ไม่พอใจต่อทุกผู้ทุกคน (โลกไม่เข้าใจฉัน) เผ่ากบฎดูจะชนะใสๆ ถ้าจะแพ้ก็คงเป็นเพราะแคตนิสเนี่ยแหละ ตัวละ

หลังจากอ่าน [The Hunger Games](http://isriya.com/node/4186/the-hunger-games) เล่มแรก ก็ต่อด้วยเล่มสอง "ปีกแห่งไฟ" Catching Fire เลยดีกว่า ครึ่งแรกของเล่มสามารถสรุปได้ว่า "แคตนิส ชีวิตเซเล็บที่ฉันไม่อยากเป็น" แคตนิสที่ชนะการแข่งขัน The Hunger Games #74 มีชีวิตที่ดีขึ้น สบายขึ้น แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความสนใจของผู้คน ต้องเฟคตลอดเวลา เพื่อเอาใจประธานาธิบดีสโนว์ ที่เห็นว่าเธอเป็นสัญลักษณ์ของ uprising ทำให้เธอต้องพยายามเฟคดูหวานแหววกับพีต้า ทั้งที่ชอบเกลมากกว่า (รักสามเส้าอันน่าเบื่อ) จุดเปลี่ยนของเรื่องอยู่ที่แคตนิสเรียนรู้ว่า เขตต่างๆ เริ่มลุกฮือ และโลกนี้มีเขต 13 อยู่ เรื่องถัดจากนี้เราพอคาดเดาได้

The Hunger Games เป็นซีรีส์หนังสือ-หนังดังในรอบ 4-5 ปีที่ผ่านมา ที่ผมไม่ได้ติดตามเลย (คือเลิกเข้าโรงหนังไปนานแล้ว ส่วนหนังสือก็ดันไม่ได้อ่าน) ปัญหาคือความดังของมันอยู่ในระดับที่ "ไม่สนใจแล้วคุยกับชาวบ้านไม่รู้เรื่อง" ตัวอย่างเช่น ตอนที่ในไทยประท้วงรัฐประหารด้วยสัญลักษณ์ชู 3 นิ้ว เราก็ไม่ค่อยเก็ตเพราะไม่เคยอ่าน-ไม่เคยดู หรือ ตอนมีภาพหลุด Jennifer Lawrence ก็ไม่ค่อยรู้จักมากนักว่าเธอคือใคร พอช่วงนี้ชีวิตเริ่มมีเวลาว่างกลับคืนมา ก็ได้ฤกษ์เข้าสู่วงการ The Hunger Games บ้าง ผมเลือกอ่านนิยายก่อนดูหนัง และพบว่าหนังสือเล่มแรกสนุกดี และไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหนังสือ-หนังซีรีส์นี้ถึงโด่งดังแบบถล่มทลาย

วันเดียวกับที่ [HP เผยโลโก้ของบริษัทใหม่ที่จะแยกตัวออกมา](https://www.blognone.com/node/67611) ผมก็อ่าน[หนังสือคลาสสิค The HP Way ที่เขียนโดยผู้ก่อตั้ง David Packard](http://www.amazon.com/The-HP-Way-Business-Essentials/dp/0060845791) จนจบ (คนขวาในภาพคือ Packard คนซ้ายคือ Hewlett) เลือกอ่านหนังสือเล่มนี้เพราะได้ยินการอ้างถึง "HP Way" อยู่บ่อยครั้งในตำราด้านบริหารธุรกิจ บวกกับอยากรู้ประวัติศาสตร์ของซิลิคอนวัลเลย์ในยุคก่อตั้งด้วย (HP ก่อตั้งปี 1939 ตอนนั้นยังไม่มีคอมพิวเตอร์ และสตีฟ จ็อบส์ ยังชดใช้กรรมชาติก่อนอยู่เลยกระมัง) อ่านจบแล้วพบว่าได้ความรู้ด้านประวัติศาสตร์ดังที่ต้องการ และได้เรียนรู้ว