The Martian ถือเป็นหนังไซไฟแบบสมจริง (hard scifi) ที่ดีที่สุดที่ดูมาในรอบหลายปี เผอิญไม่ได้อ่านเวอร์ชันนิยาย แต่เข้าใจว่าตัวโครงเรื่องหลักมีความน่าสนใจอยู่แล้ว พอนำมาแปลงเป็นหนังแล้วคนทำมือถึงจริง ก็เลยยิ่งดีเข้าไปใหญ่
ความดีงามของ The Martian มีทั้งความสมจริงของเรื่อง (คือเราดูแล้วเชื่อว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง ไม่ได้โอเวอร์เกินจนไม่น่าจะเป็นไปได้) ผนวกกับความตื่นเต้นน่าติดตามแบบเรื่องเล่า (คือไม่ได้จืดชืดเป็นสารคดี) บวกด้วยการแสดงของนักแสดงที่มีฝีมือ ทำให้หนังสนุกและน่าติดตามมาก โดยเฉพาะจากคนดูพวก space geek แบบข้าพเจ้า
จุดอ่อนของหนังเท่าที่นึกออก คงเป็นกลุ่มตัวละครบนยาน Ares III ที่ไม่มีเวลาแนะนำตัวกันมากนัก (คือผมยังแยกแยะไม่ค่อยได้ว่าลูกเรือชาย 3 คนนี่มีใครบ้าง คนไหนมีบทบาทอะไรบนยาน) กับช่วงตอนต้นเรื่องที่หนังไม่มีเวลาให้กับภารกิจของทีม Ares บนดาวอังคารมากนัก (มันเร็วไปหน่อยจนตามไม่ค่อยทัน) คือโผล่มาแป๊บๆ ยังไม่ทันตั้งตัว พระเอกก็ถูกทิ้งไว้บนดาวอังคารซะแล้ว
ประเด็นเล็กๆ อีกข้อคือ หนังไม่ได้แนะนำให้คนดูรู้จัก Jet Propulsion Laboratory (JPL) เท่าไรนัก เลยอาจจะไม่เก็ตกันสักเท่าไรว่าทำไมต้องคุย video conference ไปยังคนที่ JPL (แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญนัก)
สำหรับคนที่สงสัย ฉากภูเขาและทะเลทรายบนดาวอังคาร ถ่ายที่ ทะเลทราย Wadi Rum ประเทศจอร์แดน ซึ่งก็ใช้ถ่ายทำหนังที่เกี่ยวกับดาวอังคารเรื่องอื่นๆ ด้วย